Ef einstaklingur á við miklar tilfinningasveiflur að stríða þýðir það að hann getur ekki lengur stjórnað tilfinningum sínum á viðeigandi hátt. Einstaklingurinn ræður ekki lengur við að hemja grát sinn, hvort sem er yfir gleðiviðburðum eða dapurlegum atburðum. Hann getur einnig orðið reiður vegna smámuna og verða reiðiviðbrögðin (oft) ofsafengin og úr öllu samhengi við eðli atburðarins. Að öllu jöfnu koma tilfinningaumbrot, hvort sem um er að ræða grát, reiði, pirring eða annað, í kjölfar einhvers ákveðins atburðar. 

Það á við um þessi einkenni sem og önnur MS-einkenni að tilfinningasveiflur leggjast mis þungt á einstaklinga, frá því að vera léttvægar til meiri og alvarlegri einkenna.

Einstaklingur sem stríðir við miklar tilfinningasveiflur er oft meðvitaður um að hann hafi brugðist við á óviðeigandi eða yfirdrifinn hátt. Mikilvægt er að vita að þessi sami einstaklingur getur samt sýnt eðlileg reiði- og sorgarviðbrögð við aðstæður þar sem það á við.

 

Góð ráð:

  • Fyrir flesta er auðveldara að takast á við tilfinningasveiflur ef þeir viðurkenna og skilja einkennin.
  • Það hjálpar ef nánustu vinir og fjölskylda þekkja og eru meðvituð um einkennin því það eykur skilning þeirra og umburðarlyndi.
  • Þunglyndislyf geta unnið gegn tilfinningasveiflum.
  • Athuga þarf hvort einhverjar sérstakar aðstæður auki sterk tilfinningaviðbrögð einstaklingsins svo hann hafi möguleika á því að reyna að draga úr eða forðast þær aðstæður.
  • Í einhverjum tilvikum getur einstaklingurinn gert samkomulag við sína nánustu um hvernig þeir geta brugðist við stjórnlausum tilfinningaviðbrögðum hans, t.d. með því að þeir yfirgefi herbergið eða þegi bara og svari hvorki til baka né gefi færi á sér í rökræður þegar þessar aðstæður koma upp.
  • Tilfinningasveiflur einstaklings geta verið fjölskyldu hans og vinum mjög erfiðar. Það á sérstaklega við ef hann skilur ekki aðstæðurnar og viðurkennir ekki vandann. Ef staðan er þannig geta nánustu aðstandendur þurft á fræðslu og sálfræðiaðstoð að halda.