Karfan er tóm.
- Sjúkdómurinn
- Lifað með MS
- Þjónusta
- Útgáfa
- Um félagið
- Styrkja starfið
- Vefverslun
Karfan er tóm.
Stofnfrumumeðferð við MS gengur út á að bæla niður hið vanvirka ónæmiskerfi MS-sjúklingsins með kröftgri krabbameinsmeðferð og byggja síðan upp heilbrigt ónæmiskerfi með hans eigin stofnfrumum.
Í þættinum er fylgst með Daniel þegar hann fær útskýringar á áhættu meðferðarinnar og hugsanlegum aukaverkunum. Þeir sem undirgangast stofnfrumumeðferð þurfa að vera við góða líkamlega heilsu til að komast klakklaust frá meðferðinni sem reynir mjög á alla líkamsstarfsemi. Áður en meðferð hefst þarf því að taka blóðprufur, sneiðmyndir af heila og mænu (MRI), rannsaka hjarta- og lungnastarfsemi og frysta sæði/egg vegna hættu á ófrjósemi. Á meðan ónæmiskerfið liggur niðri er mikil hætta á sýkingum, háum sótthita eða öðrum alvarlegum fylgikvillum og geta afleiðingarnar verið banvænar. Áhættan er þó nokkur, eða 1 á móti 100. Aðrar aukaverkanir eru t.d. ógleði, óþægindi við að borða og hártap.
Þar sem Daniel uppfyllti allar kröfur (sjá fjórða punkt undir Frekari fróðleikur hér neðst) og niðurstöður úr öllum rannsóknum voru jákvæðar var ákveðið að hefja meðferðina.
Meðferð Daniels hófst á lyfjagjöf með krabbameinslyfi og gekk það vel. Um var að ræða fyrri lyfjaskammt af tveimur. Fór Daniel heim af spítalanum daginn eftir.
Næstu fimm sólarhringa þar á eftir fann hann helst fyrir ógleði og höfuðverk auk þess sem hann hafði sofið lítið og illa og var því þreyttur.
Fimm dögum eftir heimkomuna fékk Daniel inngjöf á vaxtarþætti sem, ásamt krabbameinslyfjunum, örva stofnfrumur til að flytja sig úr beinmerg inn í blóðrásina. Það er nauðsynlegt til að ná þeim með sem auðveldasta og sársaukaminnsta hætti.
Fjórum dögum síðar höfðu stofnfrumurnar skilað sér út í blóðrás Daniels og því var haldið á spítalann til að sía stofnfrumurnar úr blóðrásinni með þar til gerðri skilvindu.
Blóði Daniels var streymt út úr blóðrásinni inn í gegnum skilvinduna sem lagskipti blóðinu. Stofnfrumurnar voru sogaðar frá í sérstakan poka en afgangs blóði samtímis streymt aftur inn í blóðrásina. Þessi hringrás var endurtekin þar til nægjanlegu magni stofnfrumna var náð. Tók ferlið nokkra klukkutíma. Að því búnu mátti Daniel fara heim.
Pokinn með stofnfrumublóðvökvanum var hins vegar fluttur í kælikassa á rannsóknastofu. Þar voru stofnfrumurnar skildar frá blóðvökvanum og þær síðan djúpfrystar með köfnunarefni. Áður hafði sérstökum frostlegi verið blandað saman við þær til að forðast ískristalla.
Nokkrum vikum síðar var komið að seinni og stærri krabbameinslyfjaskammtinum. Daniel fékk þá krabbameinslyf í fjóra daga sem sló ónæmiskerfi hans alveg út. Samhliða voru honum gefin lyf til að vinna á móti hitasótt og ógleði.
Vel var fylgst með Daniel á meðan á lyfjagjöfinni stóð en þessa daga fann Daniel fyrir ógleði og hann fékk hita, kuldahroll og uppköst.
Nokkrum dögum eftir lyfjameðferðina var komið að því að sprauta stofnfrumunum inn í blóðrásina til að byggja upp ónæmiskerfið. Fyrst þurfti hins vegar að þíða stofnfrumurnar varlega upp. Við upphitunina kom upp svo mikil ólykt (frostlögurinn veldur henni) að hjúkrunarfólkið þurfti að bera öndunargrímur við meðhöndlunina og skerma Daniel af með plasti svo daunninn bærist ekki út úr sjúkrastofunni og fram á gang.
Daniel var varaður við því að hann gæti fundið fyrir ónotum, ógleði og kuldahrolli á meðan stofnfrumunum væri sprautað inn.
Nóttina eftir stofnfrumuinngjöfina fékk Daniel mjög háan sótthita enda ekkert ónæmiskerfi til varnar. Var allt kapp lagt á að lækka hitann, þar sem hár hiti er skeinuhættur, ekki síst fólki með MS.
Tíu dögum síðar var hann útskrifaður af sjúkrahúsinu enda öll blóðgildi eins og vera bar. Hafði Daniel þá verið á spítalanum í um þrjár vikur.
Fyrstu dagana eftir heimkomuna hafði Daniel það ekki sem best en svo fór að birta til.
Tveimur mánuðum síðar tók við kröftug 4ra vikna endurhæfing, á stofnun sem líkja má við Reykjalund. Endurhæfingin er lykilatriði í batanum.
Þær taugabrautir sem þegar eru eyðilagðar getur Daniel ekki þjálfað upp. Hins vegar getur hann með þjálfun og endurhæfingu kennt heilanum að nota nýjar taugabrautir svo taugaboð skili sér frá heila til útlima.
Við innskrift byrjuðu sjúkraþjálfari og iðjuþjálfi á því að mæla og meta getu Daniels. Prófin voru síðan endurtekin að fjórum vikum liðnum. Þá kom í ljós að Daniel hafði bætt göngugetu sína og fínhreyfingar. Hins vegar er ljóst að göngugeta hans verður aldrei sú sama og var fyrir MS en hjálpartæki (t.d. spelkur) munu geta hjálpað honum.
Daniel er staðráðinn í að nýta sér þá þekkingu og aðstoð sem hann fékk í endurhæfingunni við að halda áfram á sömu braut.
Nokkrum mánuðum eftir endurhæfinguna fór Daniel í sneiðmyndatöku (MRI). Bornar voru saman myndir fyrir og eftir meðferð til að kanna hvort meðferðin hefði náð að stöðva sjúkdóminn og jafnvel sjá einhvern bata.
Við samanburðinn mátti sjá mikla sjúkdómsvirkni (hvítir blettir lýsa upp) á eldri myndum sem ekki var að sjá á nýju myndunum. Sjá mátti að einn blettur hafði stækkað aðeins en þrír blettir höfðu minnkað. Myndirnar lofa því góðu fyrir framtíð Daniels.
Eins og fram hefur komið getur stofnfrumumeðferð stöðvað framgang sjúkdómsins, þ.e. köstin, og gefið heilanum frið og ró til að finna nýjar taugabrautir fram hjá þeim skemmdu. Taugaskemmdir ganga ekki til baka.
Það gæti þó verið mögulegt í náinni framtíð. Rannsóknir á músum benda til að stofnfrumur fósturvísa hafi hæfileika til að mynda nýja vefi í heila músa.
Meira vonandi um það síðar.
Óskað hefur verið eftir því að Sjónvarp RÚV taki myndina til sýningar.